استاد عبدالله قوچانی (۱۳۹۹ – ۱۳۲۷) زاده بغداد، از پدر و مادری ایرانی، پژوهشگرسرشناس کتیبه، نسخ خطی، سکه‌شناسی و هنر اسلامی، در سال ۱۳۵۶ به استخدام مرکز باستان‌شناسی ایران درآمد و سپس در موزه ملی ایران و پژوهشکده زبان و گویش پژوهشگاه میراث فرهنگی ادامه خدمت داد و در سال ۱۳۸۴ به درجه بازنشستگی نائل آمد.
این فرهیخته گرامی در طول زندگی پربار خود در راه اعتلای فرهنگ و هنر کشور خدمات فرهنگی شایانی داشت، از ایشان بیش از ۱۳ کتاب و ۵۰ مقاله به زبان‌های فارسی، انگلیسی و آلمانی منتشر شده است. قوچانی پژوهشگر نام‌آشنای هنر اسلامی در موزه‌های بزرگ دنیا مانند موزۀ بریتانیا، اشمولین، لوور، برلین، هامبورگ، متروپولیتن، لس‌انجلس و تورنتو بود.جبرئیل نوکنده، رییس کل موزه ملی ایران، این ضایعه دردناک را به خانواده محترم ایشان، پژوهشگران هنر اسلامی، اهالی میراث فرهنگی، فرهنگ و هنر، موزه‌داران و جامعه باستان‌شناسی و تاریخ تسلیت می‌گوید. بی‌شک یاد و نام نیکش در تاریخ ایران جاودانه خواهد ماند.