نشست علمی تخصصی با موضوع سکه‌های ایران باستان با همکاری پژوهشکده زبان شناسی، کتیبه‌ها و متون پژوهشگاه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و موزه ملی ایران در تاریخ ۲۰ اسفند ۱۴۰۳ در محل سالن نشست موزه ایران باستان برگزار گردید. در این نشست زهرا علی‌نژاد با موضوعی تحت عنوان تحولات اقتصادی دورۀ سلوکی براساس آنالیز پیکسی، به اهمیت مطالعات و پژوهش‌های آزمایشگاهی، مطالعه موردی آنالیز PIXE یا گسیل پرتو X در اثر برانگیختگی با پروتون به عنوان روشی غیر مخرب و با حساسیت بالا برای شناخت هر چه بیشتر مباحث سکه شناسی و رسیدن به درک بهتری از رکود و رونق کیفی و کمی در ضرب سکه‌های باستانی پرداخت. در ادامه با بیان تفاوت‌های بین مقدار عناصر موجود در سکه‌های چهار ضرابخانه اصلی در سه منطقه اصلی جغرافیایی سلوکیان در بخش شرقی و غربی آن پرداخته‌اند که نتایج آنالیز پیکسی بر روی ۷۲ سکه سلوکی از موزه همدان نشان داد، سیاست‌های سکه زنی سلوکیان از سلوکوس یکم تا اسکندر یکم بالاس ثابت بوده و تحولات اصلی سکه زنی و کاهش عیار سکه با تزریق مس، از زمان دمتریوس دوم آغاز شده است.
سخنران دوم در این نشست آزاده حیدرپور با موضوع پژوهشی بر گروه نخست از سکه‌های شاهان محلی پارس، به اهمیت این سکه‌ها در مطالعات تاریخی این ایالت در فاصله زمانی پایان دولت هخامنشی تا تاسیس دولت ساسانی پرداخت و بیان نمود این سکه‌ها در دورانی که حکومت‌های سلوکی و اشکانی در ایران برپا بودند، توسط حاکمان محلی پارس که به صورت مستقل یا نیمه مستقل و تحت نظر حکومت مرکزی فرمانروایی می‌کردند توانستند باورهای فرهنگی و دینی هخامنشیان را حفظ نموده و به ساسانیان انتقال دهند. در ادامه اشاره داشتند، گروه نخست از این سکه‌ها احتمالا مربوط به قرن سوم قبل از میلاد بوده و دوره فرمانروایی چهار حاکم محلی به نام فرترکه به معنی والی، حاکم محلی و فرماندار را شامل می‌شده است. این حاکمان محلی ویژگی‌های هنری هخامنشی و باورهای دینی مربوط به آنان را به خوبی در سکه‌های خود به نمایش گذاشته ولی از باورهای دینی و فرهنگی سلوکی‌ها نیز تاثیر پذیرفته‌اند. در پشت سکه‌ها نیز به تقلید از نقش برجسته بارعام داریوش و در نوع دیگر نیز آتشگاه یا بنای کعبۀزرتشت را به تصویر کشیده‌اند.
