دومین نشست تخصصی موزه ملی ایران در سال ۱۳۹۷ به مناسبت برگزاری نمایشگاه لوور در تهران با عنوان «مصر فراعنه در موزه لوور – تاریخ کهن و مدرن» توسط دکتر ونسان روندو، رییس بخش مصر باستان موزه لوور در موزه ایران باستان، برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی موزه ملی ایران، دکتر روندو در این نشست سخنرانی مفصلی را در خصوص تاریخچه شکل گیری بخش مصر باستان در موزه لوور و متخصصین موثری که نقش عمده ای در شکل گیری این بخش داشتند، را ارائه نمود .
وی گفت: از بدو ایجاد نخستین مجموعه های سلطنتی، خصوصا از زمان شامپولیون و تاسیس موزه مصر در سالنهای شارل دهم در سال ۱۸۲۷، هنر مصری حضوری تمام قد و پر رنگ در میراث فرهنگی فرانسوی ها و بازدیدکنندگان موزه لوور داشته است. در اختیارگیری مجموعه های بزرگ کنسول ها و سپس اشیای کشف شده در طول نخستین کاوش های علمی آگوست ماریت در سراپئوم در سالهای ۱۸۵۰ نیز در این بین نقش مهمی ایفا کرده اند. به گفته رییس بخش مصر موزه لوور، سیاست های گنجینه داری در گردآوری مجموعه ها، وقف ها و اجازه حفاری توسط دولت مصر که طی آن برخی از اشیای کشف شده توسط انستیتوی باستانشناسی شرق فرانسه در قاهره به لوور اهدا شدند، به غنای مجموعه های مصر افزودند و سبب شدند که موزه لوور امروز آینه ای تمام نما از تمدن مصر را به مخاطبین عرضه کند.
وی ادامه داد: این تصویر کامل، بازتابی از خواسته شامپولیون نیز هست که در متن معرفی موزه شارل دهم در لحظه بازگشایی آن قرائت شد. ارائه شاهکارهای تاریخ هنر بر اساس تعاریف سنت متداول آن زمان و همچنین بعد فرهنگی آن که امروز «فرهنگ مادی» نامیده می شود، نیز شامل آن می شود. امروز نمایش دائم مجموعه در دو بال «محوطه مربع» موزه لوور، همان چیزی است که ژان لویی سنیوال، امین اموال بخش بین سال های ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۲می خواست و بدین ترتیب مجموعه تحت مدیریت کریستیان زیگلر محقق ۱۹ دسامبر ۱۹۹۷ افتتاح شد. دکتر روندو اظهار داشت: در طبقه همکف، سالن ها یکی پس از دیگری به موضوعات مهم تمدن که معرف و نشانگر مصر باستان هستند اختصاص یافته اند. نیل، خیرات برای مردگان، سنگ نبشت ها، خانه ها، جواهرات، معابد، معبد فرعون، تابوت ها و تابوت های سنگی (ساکروفاژ)، خدایان و غیره.
به گفته این مقام ارشد موزه لوور، طبقه بالای لوور، بازدیدکنندگان را به سیری تاریخی و تاریخ هنری دعوت می کند و در انتهای بخش پیش از تاریخ، با نخستین هیروگلیف هایش به مخاطب مجال درک و بازدید سلسله های فراعنه و خانواده های شخصیت های بزرگ را در سیری آرام و در عین حال مشخص در هنر مصر می دهد. وی افزود: دپارتمان مصر از داشتن شاهکارهایی چون ابوالهول تانیس، تندیس ناختورهب، عبادتگاه مصطبه آختتپ، حوروس «پوسنو»، تندیس درفشدار فرعون ستی دوم، تابوت سنگی تیسیکراتس، چاقوی دسته عاجی و سنگ چخماق موسوم به «جبل العرکى»، لوح منقوش مار-شاه، کاتب چهار زانو نشسته، مجسمه بانو توی، گنجینه مربوط به خاکسپاری پسر رامسس دوم خائموآست، کاروماما، سه گانه اوسورکن، تاهارکا، و الهه همن و غیره به خود می بالد.
دکتر روندو تصریح کرد: ایرانیان در دوره هخامنشی حضور پر رنگی در مصر داشته اند که مجسمه مصری داریوش گواه این ارتباط است. پادشاه هخامنشی پس از تسلط بر مصر، به عنوان فرعون جدید به رسمیت شناخته می شود و امروزه آثار و متون بسیاری از مصر به دست آمده که گواه این ارتباط سیاسی – هنری بین ایران و مصر است.
بر اساس این گزارش، روندو مصرشناس از سال ۲۰۱۴ مدیریت دپارتمان مصر باستان موزه لوور را بر عهده دارد. وی از سال ۱۹۹۷ استاد راهنما در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه است. وی ۱۰ سال در مصر و پنج سال در سودان زندگی کرده و عضو علمی انجمن باستانشناسی شرقی فرانسه (۱۹۹۲-۱۹۸۸) در قاهره بوده است. او از اعضای گروه گنجینه داران بخش مصر باستان بود که نمایشگاه دائم مجموعه های مصری موزه لوور را برپا کردند (۱۹۹۷-۱۹۹۳). به طور کلی تحقیقات او در مورد مطالعه آئین پرستش «آمون»، از خدایان مصر باستان، در مصر و سودان و همچنین آئین پرستش خدای کروکودیل «سوبک» در فیوم در دوره یونانی – رومی است. مسائل مربوط به تمثالشناسی ربانی و تاثیر هلنیسم بر آنها طی آخرین سدههای پاگانیسم در مصر و سودان از حوزه های مورد علاقه این مصرشناس به شمار می رود.