در روز جهانی پست نگاهی داریم به یکی از نخستین تشکیلات پست جهان در ایران
حکومت هخامنشیان بواسطه قلمرو پهناور آن و لزوم ایجاد ارتباط بین مرکز و بیش از ۲۸ ساتراپ تحت پوشش دولت مرکزی نیازمند سیستمی بود که رساندن و دریافت اطلاعات، دستورات، پیام ها و انتقال کلیه مراسلات در آن از مرکز حکومت به ساتراپی ها و گزارشهای عملکرد ساتراپی ها به مرکز را در زمانی کوتاه و با امنیت کامل تامین کند. گردآوری پیام ها و اطلاعات و انتشار دستورات برای مقامات عالی رتبه ( صاحب منصبان) و عموم مردم هر یک از استان ها منجر به ایجاد شبکه راه ها، ایجاد چاپارخانه ها و تصدی مسئولیتی در امنیت پیام رسانی شد.
هرودوت گزارش روشنی از شبکه انتقال پیام ها در دوره حکومت هخامنشی ارائه می نماید:
پارسیان ایستگاه های مختلفی در مسیر راه ها در نظر گرفته اند که همواره با تعدادی اسب و سوارکار منتظر بودند. فاصله هر قرارگاه تا قرارگاه بعدی به اندازه تاخت بدون توقف اسب در یک روز بود، تا سوارکار بتواند آنچه به وی سپرده شده را به نفر و اسب تازه نفس بعدی برساند. وی می گوید: هیچ روشی سریع تر از شیوه ی ارسال پیام ها که پارسیان ابداع کرده بودند وجود نداشت.