قلعه تدافعی قرون وسطایی پاریس یا موزهای مشهور با هرم ساخته شده بهدست آقای «په» در قرن بیستم، موزه لوور قبل از هر چیز کاخی عظیم است که بهمدت هشتصد سال دائما در حال دگرگونی بوده است. معماران و هنرمندان نامی به دلخواه پادشاهان و روسایجمهور جاهطلب به توسعه و آراستن این کاخ ادامه دادند و به آن در پایتخت و در فرانسه مرکزیت بخشیدند.
بناشده در اواخر قرن دوازدهم، لوور در ابتدا دژی کلیدی برای حفاظت از پاریس بود. سپس با گسترش شهر نقش دفاعی خود را از دست داد و در قرن چهاردهم به اقامتگاهی مجلل برای دربار بدل شد. این کاخ در ابتدا به شیوه گوتیک ساخته شد، اما در قرن شانزده که جایگاهی مهمتر در قلب پاریس بهدستآورد به کاخی به سبک رنسانس تغییر یافت. در ابتدای قرن هفدهم از طریق تالاری طولانی در مجاورت رود سن به کاخ «توئیلری» وصل شد و بوستانی وسیع به غنای آن افزود. در طول قرن نوزدهم امپراتورها پروژه توسعه و آراستن کاخ را با افزودن باله، پاویون و دکوریهایی غنی از پیکره پی گرفتند. تحتتاثیر کار هنری بزرگ و مستمر و سرشار از خلاقیت معماری، کاخ لوور چشماندازی از شیوههایی که تاریخ معماری فرانسوی را بهوجود آوردهاند ارائه
میدهد.
با گذر قرون و تغییرات، لوور زندگیهای متفاوتی را تجربه کرد: ابتدا محافظت از پاریس، سپس بهعنوان زندان و محل نگهداری از خزانه سلطنتی از آن بهرهبرداری شد، تا اینکه در زمان کوتاهی به کاخی مجلل برای سکونت دربار تبدیل شد. اما لوور فقط مکان ستایش و نمایش قدرت نیست؛ بلکه کاخ هنرها و هنرمندان است: لوور مجموعههای آثار هنری گردآوری شده توسط پادشاهان و هنرمندان درباری را در زمان کوتاهی در خود جای داد. تاتاترخای لوور از قرن هفدهم محل زندگی و کارگاه هنری بزرگترین هنرمندان و حتی آکادمیها و محلی برای بحث و تبادلنظر و پژوهش و مطالعه شد. بهمدت بیش از صد سال نمایشگاههای هنرمندان وقت در این مکان برگزار شد. به این ترتیب لوور به محل درخشش روشنفکری و هنری در بطن عصر روشنگری (قرن هجده میلادی) تبدیل شد.
انقلاب کبیر فرانسه و تاسیس موزه ملی تاریخ طبیعی در سال ۱۷۹۳ این پرستشگاه هنرها را وقف کرد. هدایای شخصی، اشیاء خریداریشده توسط دولت و کشفیات باستانشناسی به مجموعههای سلطنتی اضافه شدند. زین پس آثار اهدائی منشا الهام هنرمندان شهیر یا آماتور از سرتاسر جهان شدند. امروزه
نسخهبرداران، دانشجویان یا هنرمندان سرشناس همچنان در کنار پژوهشگران یا گردشگران سالنهای این موزه را پر میکنند.
نگین ماتیو
نگین ماتیو مجموعهدار میراثفرهنگی است. پس از تحصیل تاریخ در دانشگاه سوربن (پاریس ۴) و تاریخ هنر و موزهشناسی در مدرسه لوور، در بخش یونان باستان، تمدن اتروسک و رومِ موزه لوور مشغول به کار شد. در این بخش به ویژه مسئول پیکرههای گلی، تاریخ باستانشناسی و تاریخ مجموعهها شد. وی که یکی از اعضای واحدی در مرکز ملی پژوهش علمی و مسئول یک برنامه تحقیقاتی در انستیتو ملی تاریخ هنر در مورد بازار هنر در قرن نوزدهم است، سابقه زیادی در تدریس در مدرسه لوور دارد. در سال ۲۰۱۴ بهعنوان رئیس بخش «تاریخ لوور» انتخاب شد و در ژوئن سال ۲۰۱۶ با افتتاح پروژه «پاویون ساعت، خط سیری نوین در موزه گرافی لوور» مسئولیت آن را بهعهده گرفت. وی مدیر هنری نمایشگاههای متعددی در فرانسه و خارج بوده است. از آن جمله نامه و رس، لوور، ۲۰۰۷»؛ «حماسه پادشاهان تراکی، لوور، ۲۰۱۵» ؛ «تاناگرا، توکیو، ۲۰۰۷؛ ابداع لوور، پکن و هنگ کنگ، ۲۰۱۷…
