نگاهی به آثار محوطه باستانی قیطریه
تهران کهن شهری است که دیرینگی آن کمتر شناخته شده است وشاید بسیاری پیشینه آن را تا قاجار می دانند. از قدیمی ترین فعالیت های باستلن شناختی در شهرتهران می توان به دو کاوش مهم در شمال و جنوب تهران: گورستان دوره آهن قیطریه در شمیران با قدمتی سه هزار ساله و کاوش های تپه چشمه علی در شهر ری با آثاری از هفت هزار سال پیش اشاره کرد. یکی از جدیدترین یافته ها در تهران نیز کشف اسکلت بانویی با هفت هزار سال قدمت خیابان مولوی، در سال ۱۳۹۳ بوده است.
تهران،قیطریه سه هزار ساله
در بخشی از جنوب منطقه یک شهری تهران در حوزه شمیران در شمال تهران ناحیه معروف قیطریه قرار دارد. معروف ترین محل و نشانه باستانی محدوده مورد نظر تپه های قیطریه است که امروز به بوستانی سرسبز تبدیل شده است. نخستین بار در سال ۱۳۲۱ در باغ مسکونی مهدی قلی هدایت (حاج مخبر السلطنه) ظرف های سفالی سیاه و خاکستری رنگی به دست آمد، بعدها تعلق آن به به بخشی از گورستان باستانی قیطریه به اثبات رسید. پی کنی ها و ساخت سازهای پای برکه آب قیطریه مشرف به باغ بسیار بزرگ صارم الدوله ( پارک قیطریه کنونی) در سال ۱۳۴۷ منجر به کشف اشیا بیشتر و در پیامد آن کاوشهای باستان شناختی شد و در حدود ۳۵۰ گور شناسایی و بیشتر تدفین ها به صورت جنینی و روی شانه انجام شده بود.
آثار گورستان قیطریه یک لایه و دوره فرهنگی ۲۰۰ تا ۳۰۰ ساله( ۱۲۰۰ تا حدود ۱۰۰۰ پیش از میلاد) را شامل می شود. کاوشگر به وجود آثار محدودی از لایه های عمیق‌تر نیز اشاره داشته است. دراین گورستان آثار باستانی عمدتا سفالی به همراه تکمه‌های لباس، سنجاق، سربند، زینت آلات، ابزار جنگی و … مفرغی بدست آمد. بیشتر ظرف‌های سفالی قیطریه چرخ ساز با خمیره نرم و پخت خوب هستند. برخی از ان ها داغدارندو شکل رایج شامل آوندهای لوله دار، پایه دار، تنگ هایی با بدنه کروی، ساغرهای پایه بلند و کاسه هاست.
