نسخۀ قرآن کریم
به خط نسخ
ترجمۀ فارسی نستعلیق
رقم قاسم شیرازی
بدون تاریخ تحریر
سدۀ ١٠ ه. ق
قطع سلطانی
شمارۀ اثر: ۴٢۶٠
نسخۀ قرآن کریم به‌خط نسخ کتابت خوش و ترجمۀ فارسی به خط نستعلیق، دارای رقم « قاسم الشیرازی» بدون تاریخ تحریر، ۱۰ سطر متن قرآن و ۱۰ سطر ترجمه در هر صفحه، بر روی کاغذ بخارایی در سدۀ دهم هجری قمری تحریر شده است.
این قرآن در قطع سلطانی با صفحات دارای جدول آبی، لاجورد، سبز و مشکی، زر و سفید آب و شنگرف و سطور محصور به‌وسیله یک خط زر آب در میان، دو خط مشکی ( به‌طور افقی)، دارای دو شمسه مُذهب مُرصع در ابتدا با کتیبه ثلث با سفید آب و تحریر مشکی، سپس دو صفحه با سرلوح مزدوج مُذهب مُرصع که سوره الفاتحه به‌قلم سفید آب و به‌خط نسخ بر زمینه لاجورد و مزین به نقوش اسلیمی نوشته شده، صفحه بعد دارای یک سر سوره مُذهب مُرصع، حاشیه این صفحه و صفحه تشعیر سازی مُذهب با تزیین گل و بته و بین سطور آن‌ها طلا اندازی شده با تزیین گل و برگ داخل جدول‌های زرافشان، سر سوره‌ها شامل یک قاب مرصع که عنوان سوره و عدد آیات در آن به‌قلم سفید آب و تحریر مشکی در زمینه مُذهب و مُزین به نقوش اسلیمی نوشته شده ، ۶ صفحه آخر مُذهب مُرصع، زمینه ستون‌های افقی محصور کننده سطور و ترجمه فارسی به خط نستعلیق خفی به‌رنگ شنگرف ذیل ستور متن نوشته شده، علائم حزب و جزء پایان آیات مُذهب هستند.
در ابتدای نسخه وقفنامه ای از طرف «میرزا محمد» در ٢٠ محرم الحرام ٩٩۵ ه. ق به « مقبره السلطان الشهید … ابوالغالب سلطان حمزه میرزا…» تحریر شده و در پایان نیز فالنامه قرآن با سفید آب و تحریر مشکی در زمینه مُذهب مُرصع نوشته شده است.
این نسخه دارای جلد مقوا، ابره تیماج مزین به نقوش اسلیمی در زمینه و در میان ترنج و لچکی‌ها به شیوۀ ضربی و زر اندود. اندرون دارای ترنج و کلاله و لچکی و یک حاشیه کتیبه‌دار و حاشیه‌ای از نقوش بازوبندی با تزیینات میانی معرق مُذهب و نقوش زمینه‌ای اسلیمی زر اندود، کتیبه لولا آیه ۷۹ سوره الواقعه، کتیبه اندرون جلد آیه الکرسی ( بقره ۲۷۶ ) است.
