شِکَّرشِکن شَوَند همه طوطیانِ هند زین قندِ پارسی که به بَنگاله میرود
موزه ملی ایران در پاسداشت مفاخر و چهرههای بزرگ ادبی ایران نمایشگاهی تحت عنوان ” میراث ادبی” را در هفته میراث فرهنگی برگزار کرده است. آیین گشایش این نمایشگاه ساعت ۱۱ صبح روز دوشنبه ۲۵ اردیبهشت همزمان با روز حماسهسرای بلند آوازه ایران حکیم ابوالقاسم فردوسی برگزار شد.
این مراسم با حضور جبریل نوکنده رییس کل موزه ملی ایران، هاتفی مدیر بافت تاریخی منطقه ۱۲، فریدون بیگلری معاون فرهنگی این موزه با جمعی از میهمانان جوان و نوجوان با اجرای نقالی و شاهنامه خوانی در موزه باستانشناسی و هنر دوران اسلامی فضایی متفاوت را رقم زد.
رییس کل موزه ملی ایران با ابراز خرسندی از حضور جوانان در تشریح این رویداد فرهنگی گفت: در بزرگداشت هفته میراث فرهنگی، گزیده آثاری از بزرگان زبان و ادب پارسی که شعرشان با خامه هنرمندان نقش بسته، در معرض دید علاقمندان قرار گرفته است. وی ادامه داد: این نمایشگاه ۱۰ اثر برگزیده از سده های هشتم تا چهاردهم ه.ق از جمله کاشیهای زرین فام از کاشان و گرگان، نسخه های دیوان اشعار شعرای بزرگ از آستانه شیخ صفی الدین اردبیلی، قطعات خوشنویسی را در بر گرفته است.
نوکنده مفاخر ادب قارسی و آثارشان را میراث بی بدیل ادب ایرانی یاد کرده و در معرفی بیشتر این نمایشگاه گفت: آثار به نمایش درآمد در ستایش فردوسی پاکزاد که احیاگر زبان پارسی است و مولوی، حافظ، نظامی، سعدی و.. در به کمال رسانید آن جهد بسیار نمودند به همراه شاعران و نویسندگان دیگری است.
از دیگر نمونههای نفیس قطعه شعری از کمال خجندی. به رقم محمد جعفر به خط نستعلیق است خجندی از عارفان و شاعران پارسیگوی قرن هشتم هجری، است که معاصر حافظ بوده و پس از سفر حج در تبریز ساکن میشود، در غزل سرایی مهارت داشته و بسیاری وی را پیوند دهنده ادب فارسی ایران با ادب فارسی تاجیکستان میدانند همچنین اشعاری از افضل الدین کاشانی ملقب به بابا افضل کاشانی شاعر و عارف ایرانی، سدۀ هفتم ه.ق که اهل کاشان بوده بر کاشی هشت پر زرین فام ساخته هنرمندان کاشان دیده می شود.
در منابع ذکر شده که افضل الدین در زبان پارسی نویسندهای بسیار زبردست بوده وشیوه نثر بسیار پخته و به اصول متقدمان نزدیک در رسالات خود کوشیده لغات فارسی را به جای اصطلاحات عربی قرار دهد. آثار علمی و ادبی وی به زبان فارسی با متنی بسیار فصیح است.
یکی دیگر از آثار به نمایش درآمده تک برگ مصور دو رو از نسخه خطی مصور عجایبالمخلوقات که در مکتب تبریز ترسیم شده، و مربوط به اوایل سده ۱۰ ه.ق. است که در بالا و پایین نگاره نوشته هایی به خط نستعلیق است که در بالا در وصف جنگ آوری و مهارت رستم در مبارز و یک بیت از شاهنامه فردوسی با مضمون:
جهان آفرین تا جهان آفرید چو رستم سواری نیامد پدید
مجلس دوم آن روایت گر شکار بهرام گور با دلارام جنگی است.