موزه ملی ایران فرا رسیدن ۱۳ فروردین روز طبیعت را گرامی داشته و اثری تحت عنوان گلگشت برکاسه سفالی مینایی را در پاسداشت این میراث سبز معرفی می نماید:
نقش اصلی در کف ظرف سفال مینایی سدۀ هفتم هجری‌قمری، نگاره دو نفر(زن) است که زیر درخت میوه‌داری نشسته و در حال گفتگو هستند. روبروی آن‌ها برکه کوچک آب و یک پرنده دیده می‌شود. نقش بر زمینه سفید کشیده شده و در یک کادر مدور ( حصار) محاط است.
مجالس گفتگوی دو نفره زنان نشسته در حالی که یکی از آن‌ها شاخه گل به دیگری دراز کرده، با ترنجی در حد فاصل هر کدام، دور تا دور نقش مرکزی را تشکیل داده است.
نوشته‌ای به‌خط کوفی بر لبه ظرف با تکرار کلمه(الدوله)به‌طور ناقص، بر حاشیه‌های رنگی تزیین شده است.
بر پشت ظرف اشعار فارسی بدین مضمون نوشته‌شده :
اول همه راه مردمی بنمودی
تا از من مستمند دل بر بودی
از یار کسی سیر شود به این زودی؟
این کاسه به شمارۀ ۳۷۶۹ به سبک سفالی‌های مینایی ری تزئین شده و از گرگان به‌دست آمده است. قطردهانه ۲۱٫۴٫ سانتی‌متر و بلندی آن ۹ سانتی‌متر است.
