پیر اَمیِه (Pierre Amiet) پژوهشگر فرانسوی در سن ۹۹ سالگی درگذشت. خبر غم‌انگیز درگذشت پیر آمیه، در صبح روز چهارشنبه ۲۰ آوریل ۲۰۲۱، توسط دختر او منتشر شد. او چند روز بعد از تولد ۹۹ سالگی خود در آراکش درگذشت. وی به مدتی طولانی مدیر ارشد بخش عتیقات شرقی موزۀ لوور بوده است.
این محقق برجسته در سال ۱۹۲۲ در استراسبورگ به دنیا آمد. از اوان جوانی به شرق علاقه‌مند شد و بارها در آن منطقه اقامت گزید. پس از مطالعاتش دربارۀ مهرهای بین‌النهرین کهن (۱۹۶۱) و سپس مهرهای شوش (۱۹۷۲) که هنوز از مراجع مطرح است، صدها مقاله و نوشته منتشر کرده است (Elam, 1966; L’ Art antique du proche-Orient, 1977; Suse, 6000 ans d’histoire, 1988). پژوهش‌های بین‌النهرین و به‌ویژه جهان ایرانی تا افغانستان در دوره‌های باستان (L’Âge des échanges inter-iraniens, 1986)، مفرغ‌های لرستان، دورۀ ایلامی به‌ویژه ایلام نو، دورۀ هخامنشی و دوره‌های پس از آن (Sculpture susuienne d’époque parthe, 2001) برایش در اولویت قرارداشت. اَمیِه با علم به آنکه کاوش فقط مرحلۀ نخست پژوهش است، همواره علاقمند بود تا آثار موجود در موزه‌ها را از تاریکی درآورده و آنها را همراه با تمامی .اطلاعات باستان‌شناختی که می‌توانست بیابد منتشر کند. او همچنین به باستانشناسی ایران بویژه ایلام علاقه مند بود و در سال ۱۹۶۳ به ایران آمد و برای نوشتن کتاب ایلام منابعی را گرد آورد. از آثار تالیف شده پیر آمیه میتوان به ایلام، موزه لوور و آثار عتیقه ایران، هنر باستانشناسی شرق نزدیک، حجاری شوش:مجموعه گزارش‌های هیأت باستانشناسی در ایران و تمدن‌های باستانی شرق نزدیک اشاره کرد.
بی شک یاد و نام او در حافظه میراث فرهنگی غرب آسیا همیشه نیک باقی خواهد ماند. جبرییل نوکنده رییس کل موزه ملی ایران در گذشت این ایلام شناس فرهیخته را به جامعه باستان شناسان و کلیه فرهنگ دوستان ایرانی و فرانسوی به ویژه به همکاران موزه لوور و خانواده وی تسیلت گفت.
نام و یادش جاودان
شرح تصویر: از راست: کایلر یانگ (باستان شناس)، ژان پرو (رییس هیئت باستانشناسی فرانسه در شوش)، پیر اَمیِه (از لوور)، فیلیپ کی من (از وزارت امور خارجۀ فرانسه، شوش سال ۱۹۷۷